9. Zabezpieczenie instalacji ogrzewań wodnych niskoparametrowych systemu zamkniętego: zasady, rozwiązania, obliczanie.

 W odróżnieniu do systemu otwartego, system zamknięty jest szczelnie oddzielony od atmosfery. Zapewnia to większą trwałość instalacji i brak konieczności częstego uzupełniania wody w zładzie. Przyrost objętości wody związany ze wzrostem jej temperatury przejmowany jest przez naczynie przeponowe ciśnieniowe, zamocowane na powrocie do kotła. We wszystkich punktach instalacji panuje nadciśnienie, dlatego instalacja systemu zamkniętego może mieć niekonwencjonalne rozwiązania. Źródło ciepła może być np. zamocowane w dowolnym miejscu, także powyżej najwyżej położonego grzejnika (np. kolektor dachowy).

W skład systemu wchodzą:

-Naczynie wzbiorcze
-Rura wzbiorcza
-Zawór bezpieczeństwa (zakaz montowania zaworu między kotłem a zaworem bezpieczeństwa)
-Manometry (rura wzbiorcza, kocioł)
-Zawór obsługowy – warunkowo
-Czujnik poziomu wody w kotłach – warunkowo (kotłownia >100 kW)
Zadania systemu:
-Przejmowanie wahań objętości wody (NW, RW)
-Utrzymanie odpowiedniego ciśnienia w instalacji (NW, RW)
Zabezpieczenie przed nadmiernym wzrostem  ciśnienia (ZB)
-Częściowe uzupełnienie ubytków wody w instalacji (NW) - warunkowo

Ciśnienie wstępne w naczyniu wzbiorczym przeponowym, włączonym po stronie ssawnej pompy obiegowej, należy przyjmować nie mniejsze niż: p_st + 0,2bar przy temperaturze 10*C.