Projektowe obciążenie cieplne przestrzeni ogrzewanej, części budynku i całego budynku to ilość ciepła na jaką wymiaruje się instalację. Jest to suma strat ciepła przez wszystkie przegrody zewnętrzne, strat wentylacyjnych oraz wymaganej nadwyżki energii ze względu na przerwy w ogrzewaniu.
Izolacyjność cieplna przegród budowlanych to jeden z ich kluczowych parametrów. Im wieksza izolacyjność przegrody tym mniejsze straty przez nią. Izolacyjność zależy od LAMBDY i grubości przegrody. A dodając jeszcze różnicę temperatur po obu stronach i opory przyjmowania ciepła mamy gęstość strumienia ciepła przechodzącego przez przegrodę. Mnożąc to przez powierzchnię otrzymujemy stratę ciepła przez przegrodę, sumujemy straty z wszystkich przegród wyznaczających ogrzewaną strefę, dodajemy straty spowodowane wentylacją, oraz nadwyżkę kompensującą przerwy w ogrzewaniu i mamy projektowe obciazenie cieplne.
Nowa norma ustala też maksymalne współczynniki przenikania ciepła przez ścianę, które w ciągu kilku lat mają spaść z 0,25 W/mxK do 20W/mxK.
Warto pamiętać o stratach do sąsiada, przyjmuje się, że u sąsiada panuje temperatura średnia między tym co u nas, a średnioroczną temperaturą zewnetrzna. Jeśli za ściana mamy inny budynek, bierzemy pod uwagę średnioroczną temperature zewnętrzną, a nie srednią z dwóch.
Straty wentylacyjne to straty przy strumieniu większym z dwóch: infiltracja i minimalna wartoś higieniczna.
Norma dzieli Poskę na 5 stref, dla których podaje temperaturę projektpową zewnetrzną (-16 do -24) i średnioroczną (5,5-7,9).
Mamy też projektową temperaturę wewnętrzną, 20 w pokojach, 24 w łazienkach.
Na wrażenia cieplne człowieka – przy danej termoizolacyjności odzieży i danym stopniu aktywności fizycznej – mają wpływ cztery podstawowe parametry, charakteryzujące środowisko pod względem cieplnym. Są to:
1. temperatura powietrza,
2. prędkość przepływu powietrza wokół człowieka,
3. średnia temperatura powierzchni przegród, grzejników i przedmiotów w pomieszczeniach, będących w zasięgu tak zwanego „widzenia cieplnego” powierzchni ludzkiego ciała,
4. wilgotność względna powietrza.
Nowoczesne instalacje ogrzewcze powinny:
– zapewniać równomierny przestrzenny rozkład temperatury odczuwalnej w pionie i w poziomie,
– umożliwiać regulację temperatury w zależności od indywidualnych preferencji użytkowników,
– umożliwiać realizację zmiennego w czasie programu ogrzewania (np. osłabienia nocnego),
– zapewniać odpowiedni mikroklimat wnętrz (m.in. nie wydzielać szkodliwych substancji, nie wytwarzać hałasu i zapobiegać powstawaniu przeciągów),
– umożliwić utrzymanie w czystości elementów instalacji, zwłaszcza grzejników,
– być trwałe,
– charakteryzować się możliwie niskimi kosztami eksploatacji,
– zapewniać możliwość indywidualnego rozliczania kosztów ciepła,
– być możliwie mało uciążliwe dla środowiska zewnętrznego.
Poza tym elementy instalacji, a zwłaszcza grzejniki, powinny być estetyczne i umożliwiać łatwą aranżację pomieszczeń.
Izolacyjność cieplna przegród budowlanych to jeden z ich kluczowych parametrów. Im wieksza izolacyjność przegrody tym mniejsze straty przez nią. Izolacyjność zależy od LAMBDY i grubości przegrody. A dodając jeszcze różnicę temperatur po obu stronach i opory przyjmowania ciepła mamy gęstość strumienia ciepła przechodzącego przez przegrodę. Mnożąc to przez powierzchnię otrzymujemy stratę ciepła przez przegrodę, sumujemy straty z wszystkich przegród wyznaczających ogrzewaną strefę, dodajemy straty spowodowane wentylacją, oraz nadwyżkę kompensującą przerwy w ogrzewaniu i mamy projektowe obciazenie cieplne.
Nowa norma ustala też maksymalne współczynniki przenikania ciepła przez ścianę, które w ciągu kilku lat mają spaść z 0,25 W/mxK do 20W/mxK.
Warto pamiętać o stratach do sąsiada, przyjmuje się, że u sąsiada panuje temperatura średnia między tym co u nas, a średnioroczną temperaturą zewnetrzna. Jeśli za ściana mamy inny budynek, bierzemy pod uwagę średnioroczną temperature zewnętrzną, a nie srednią z dwóch.
Straty wentylacyjne to straty przy strumieniu większym z dwóch: infiltracja i minimalna wartoś higieniczna.
Norma dzieli Poskę na 5 stref, dla których podaje temperaturę projektpową zewnetrzną (-16 do -24) i średnioroczną (5,5-7,9).
Mamy też projektową temperaturę wewnętrzną, 20 w pokojach, 24 w łazienkach.
Na wrażenia cieplne człowieka – przy danej termoizolacyjności odzieży i danym stopniu aktywności fizycznej – mają wpływ cztery podstawowe parametry, charakteryzujące środowisko pod względem cieplnym. Są to:
1. temperatura powietrza,
2. prędkość przepływu powietrza wokół człowieka,
3. średnia temperatura powierzchni przegród, grzejników i przedmiotów w pomieszczeniach, będących w zasięgu tak zwanego „widzenia cieplnego” powierzchni ludzkiego ciała,
4. wilgotność względna powietrza.
Nowoczesne instalacje ogrzewcze powinny:
– zapewniać równomierny przestrzenny rozkład temperatury odczuwalnej w pionie i w poziomie,
– umożliwiać regulację temperatury w zależności od indywidualnych preferencji użytkowników,
– umożliwiać realizację zmiennego w czasie programu ogrzewania (np. osłabienia nocnego),
– zapewniać odpowiedni mikroklimat wnętrz (m.in. nie wydzielać szkodliwych substancji, nie wytwarzać hałasu i zapobiegać powstawaniu przeciągów),
– umożliwić utrzymanie w czystości elementów instalacji, zwłaszcza grzejników,
– być trwałe,
– charakteryzować się możliwie niskimi kosztami eksploatacji,
– zapewniać możliwość indywidualnego rozliczania kosztów ciepła,
– być możliwie mało uciążliwe dla środowiska zewnętrznego.
Poza tym elementy instalacji, a zwłaszcza grzejniki, powinny być estetyczne i umożliwiać łatwą aranżację pomieszczeń.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz