13. Scentralizowane systemy zaopatrzenia w ciepło: geneza i uwarunkowania stosowania, źródła ciepła, ciepłownie i elektrociepłownie, podstawowe elementy składowe

Systemy ciepłownicze mogą być stosowane w miejscach gdzie występuje duże zagęszczenie odbiorców. Ekonomicznie uzasadnione jest przesyłanie (jeśli medium jest woda) ciepła na odległość 5-10km. W przypadku pary wodnej do 3km. Jak widać, na wsi się nie kalkuluje. Budowa sieci ciepłowniczej jest też skomplikowanym przedsięwzięciem jeśli chodzi o budowę. Przewody prowadzi się w ziemi, a ich duża średnica powoduje trudności w prowadzeniu sieci na terenach miejskich.

Głównymi źródłami ciepła są ciepłownie i elektrociepłownie (tzw. kogeneracja). W tym drugim przypadku ciepło jest jednym z dwóch produktów, obok prądu, co znacznie obniża koszt jego uzyskania.

Sieć ciepłowniczą tworzą:
- jedno lub więcej źródło ciepła
   - konwencjonalne (palane paliwem stały lub płynnym/gazowym) i niekonwencjonalne (atom, biomasa, wiatr, woda)
   - wysoko i niskotemperaturowe
   -wysoko i nisko cisnieniowe
- przewody przesyłowe
   - komunalne i przemysłowe
   - naziemne i podziemne
   - wodne i parowe
   - nadziemne i podziemne
   - kanałowe i preizolowane
- armatura sieciowa
- węzły ciepłownicze
   - pośrednie, bezpośrednie ze zmianą parametrów i bez zmiany
   - jednofunkcyjne i wielofunkcyjne
   - prywatne i zbiorowe
   - szeregowe, róznoległe, szeregowo równoległe

Sieci ze względu na rozplanowanie dzielimy na:
- kratownicowe
- pierścieniowe
- promieniste
- pajęcze
- mieszane