Schematy są mocno zależne od tego co chcemy tą kotłownią zasilać. Podstawą bardziej rozbudowanych kotłowni niż te domowe są rozdzielacze hydrauliczne, sprzęgło... mamy wtedy obieg pierwotny awięc kocioł-sprzęgło-kocioł i obiegi grzewcze. Na każdym obiegu mamy pompę i zawór zwrotny, filtr, w razie potrzeby zawór mieszający z siłownikiem.
Moc cieplna kotłowni wyznacza się z bilansu potrzeb cieplnych obiektów zasilanych z kotłowni. Zależy ona od rodzaju obiektów zasilanych, w tym zwłaszcza od sposobu współdziałania układów automatycznej regulacji obiegów centralnego ogrzewania, wentylacji, technologii i przygotowania centralnej ciepłej wody, wielkości kotłowni i proporcji poszczególnych składowych zapotrzebowania. Przy projektowaniu kotłowni jej moc uzyskuje się poprzez analizę zapotrzebowań na poszczególne cele dla określonego czas, np. zimy, lata, okresów przejściowych itp. zgodnie z ogólną zależnością:
Strona dla uczniów technikum sanitarnego i ochrony środowiska
Strona główna
Galeria Mapa strony Historia Kontakt
Technik urządzeń sanitarnych
Projektowanie instalacji i sieci sanitarnych→Powrót
Projektowanie instalacji centralnego ogrzewania
Ustawy i rozporządzenia
1.Obliczanie oporu cieplnego przegród budowlanych
2. Obliczanie współczynnika przenikania ciepła
3. Obliczanie zapotrzebowania na ciepło w budynku
4. Obliczanie średnic przewodów grzewczych i ciśnienia dyspozycyjnego
5. Obliczanie strat ciepła w przewodach (dobór izolacji)
6. Obliczanie i dobór grzejników
7. Zasady projektowania ogrzewania podłogowego
8. Ogólne zasady doboru kotłów← Tu jesteś
9. Dobór pompy w instalacji c.o.
10. Dobór wysokości i przekroju komina
11. Projektowanie kolektorów słonecznych
12. Projekty i przykłady obliczeniowe
13. Tablice i nomogramy
14. Dobór naczynia wzbiorczego.
8. Ogólne zasady doboru kotłów centralnego ogrzewania
Moc cieplna kotłowni wyznacza się z bilansu potrzeb cieplnych obiektów zasilanych z kotłowni. Zależy ona od rodzaju obiektów zasilanych, w tym zwłaszcza od sposobu współdziałania układów automatycznej regulacji obiegów centralnego ogrzewania, wentylacji, technologii i przygotowania centralnej ciepłej wody, wielkości kotłowni i proporcji poszczególnych składowych zapotrzebowania. Przy projektowaniu kotłowni jej moc uzyskuje się poprzez analizę zapotrzebowań na poszczególne cele dla określonego czas, np. zimy, lata, okresów przejściowych itp. zgodnie z ogólną zależnością:
QK=Qco + Qw + Qt+ Qcwu [kW]
gdzie:
QK - moc kotłowni,
Qco - zapotrzebowanie na moc cieplną na cele ogrzewania,
Qw - zapotrzebowanie na moc cieplną na cele wentylacji lub klimatyzacji,
Qt - zapotrzebowanie na moc cieplną na cele technologiczne,
Qcwu - zapotrzebowanie na moc cieplną na cele przygotowania c.w.u.
Zapotrzebowanie na moc cieplna na cele ogrzewania Qco, jest obliczone według aktualnych normatywów lub według wskaźników kubaturowych. Zapotrzebowanie na cele wentylacji Qw ustala się według dokładnych danych projektowych lub najbardziej szacunkowo według krotności wymian powietrza w obiekcie z ewentualnym ograniczeniem intensywności wentylacji przy niskich temperaturach zewnętrznych. Zapotrzebowanie na moc cieplną na cele przygotowania c.w.u. jest wyznaczone według zużycia ciepłej wody np. na poszczególne czynności higieniczne lub wg średnich wskaźników zużycia dobowego na mieszkańca lub użytkownika obiektu użyteczności publicznej. Składowe Qco i Qw są funkcją temperatury zewnętrznej, natomiast Qt i Qcwu najczęściej nie zależą od temperatury zewnętrznej.
Na podstawie analizy zapotrzebowań w powiązaniu z temperaturą zewnętrzną uzyskuje się uporządkowane wykresy obciążeń cieplnych. Szczyty zapotrzebowania na cele c.w.u. w ciągu doby są łagodzone dzięki stosowaniu pojemnościowych podgrzewaczy wody. Natomiast w przypadku wymienników przepływowych ich powierzchnie są obliczone na maksymalną moc wynikającą z rozbioru maksymalnego. W tym przypadku moc cieplna kotłowni wyznaczona jest jako suma maksymalnych zapotrzebowań na poszczególne cele. Aktualnie odmienne zasady obowiązują w przypadku niewielkich kotłowni dla domów jednorodzinnych inne w budynkach wielorodzinnych i użyteczności publicznej.
Uznając, że najpopularniejsze kotłownie dla obiektów mieszkalnych bez wentylacji mechanicznej, pokrywają dwa podstawowe cele: ogrzewanie i przygotowanie c.w.u. można podać następujące ogólne zasady:
• w budynkach jednorodzinnych, w których zaprojektowano urządzenia przygotowania c.w.u. bez elementów pojemnościowych moc kotłowni jest równa maksymalnemu zapotrzebowaniu na przygotowanie c.w.u. (wynikające najczęściej z warunków napełniania wanny).
QK=Qcwumax [kW]
• w budynkach jednorodzinnych i wielorodzinnych, w których zastosowano podgrzewacze pojemnościowe do przygotowania c.w.u., a zapotrzebowanie Qcwu < 15-20% Qco, kotły dobiera się w oparciu o obliczeniowe zapotrzebowanie na moc cieplną na cele c.o.
W budynkach o większym zapotrzebowaniu na cele przygotowania c.w.u. jako obliczeniową moc kotłowni przyjmuje się sumę maksymalnej mocy do c.o. i średniej dla c.w.u.
QK = Qco+ Qcwuśr [kW]
Dla kotłowni komunalnych o zróżnicowanym przeznaczeniu obiektów moc cieplna kotłowni wyznaczana jest jako suma maksymalnego zapotrzebowania na moc do centralnego ogrzewania, wentylacji, technologii i średniego godzinowego zapotrzebowania na moc do przygotowania ciepłej wody użytkowej.
QK = Qco + Qw + Qt + Qcwuśr [kW]
Kiedy znamy składowe naszego zapotrzebowania, a projektujemy więcej niż jeden kocioł dobrze by kotły były jednakowe, dobrze by jeden kocioł zaspokoił podstawowe zapotrzebowanie np. na C.O a kolejny załączał się gdy np. powstanie zapotrzebowanie na technologie lub wentylację. Warto zwrócić uwagę czy planujemy priorytet CWU czy też chcemy by zadania te były realizowane równolegle.
Pomieszczenie kotłowni musi spełniać szereg wymogów, kotłownie dzielimy na 3 klasy:
