GOSPODARKA ODCIEKAMI NA SKŁADOWISKACH:
Bardzo wysokie stężenia zanieczyszczeń w odciekach ze składowisk powoduje, iż
niedopuszczalne jest bezpośrednie wypuszczanie odcieków do jakiegokolwiek
naturalnego odbiornika. Wymagają one wstępnego oczyszczenia. Stosowany jest szereg
rozwiązań:
- odprowadzenie do miejskiej sieci kanalizacyjnej i oczyszczenie w miejscowej
oczyszczalni (sposób drogi ze względu na koszt przyłącza),
- gromadzenie odcieków w zbiorniku odcieków na terenie składowiska i okresowy
wywóz do miejskiej oczyszczalni (sposób najczęściej stosowany w warunkach
krajowych),
- oczyszczanie odcieków na terenie składowiska w lokalnej małej oczyszczalni (sposób
kosztowny),
- rozdeszczenie odcieków na powierzchnie składowiska (sposób ten rozwi zuje
częściowo problem ilości odcieków),
- odparowanie odcieków do pozostałości stałej na terenie składowiska wykorzystuj c do
tego celu gaz składowiskowy jako medium energetyczne.
Racjonalnym wydaje się unieszkodliwienie odcieków metodą ich odparowania i spalania
stałej pozostałości przy użyciu gazu składowiskowego. W tej metodzie obok
unieszkodliwienia odcieków rozwiązuje się też problem utylizacji gazu
składowiskowego.
W krajach zamożnych jak np. Niemcy, stosuje się oczyszczanie odcieków w
oczyszczalniach zlokalizowanych przy składowisku. Technologie oczyszczania są bardzo
różnorodne często nawet kosztowne.
Należy podkreślić, że niezależnie od obranej technologii oczyszczania odcieków, należy
zmierzać do ich minimalizacji. Możliwe jest to w drodze specjalnych zabiegów na etapie
eksploatacji i rekultywacji składowiska, takich jak:
- właściwe przykrywanie odpadów,
- staranne formowanie warstw,
- odwodnienie powierzchni ostatniej warstwy przykrywaj cej,
- selekcja ro lin przeznaczonych do wegetacji na czaszy składowiska po rekultywacji.
GAZ SKŁADOWISKOWY:
Na składowisku prowadzonym metodą beztlenową końcowymi produktami biodegradacji
substancji organicznej jest niewielka ilość masy bakteryjnej i biogaz, składający się z
metanu ( 15-60% ), dwutlenku węgla ( 10-40% ), azotu ( 1-6% ), tlenu ( 1-8% ) oraz
siarkowodoru ( 1% ). W ilościach śladowych może występowa ponad 130 innych
substancji.
Dla warunków krajowych można przyjąć , iż z 1 Mg odpadów powstanie ok. 120 m3
biogazu. Po określeniu potencjału gazowego składowiska niezbędne jest wybranie
optymalnego sposobu wykorzystania gazu, aby inwestycja oprócz korzyści
ekologicznych przyniosła wymierne korzyści ekonomiczne.
Biogaz może być przetwarzany na energię elektryczną , cieplną , może być dostarczany do
sieci gazowej, stanowi paliwo do pojazdów bądź maszyn pracujących na składowisku.
W Polsce biogaz jest przetwarzany wyłącznie na energię elektryczn i cieplną . Wynika to
głównie z braku odpowiedniej infrastruktury wokół składowisk oraz relatywnie niskiego
potencjału gazowego składowisk.
Bardzo wysokie stężenia zanieczyszczeń w odciekach ze składowisk powoduje, iż
niedopuszczalne jest bezpośrednie wypuszczanie odcieków do jakiegokolwiek
naturalnego odbiornika. Wymagają one wstępnego oczyszczenia. Stosowany jest szereg
rozwiązań:
- odprowadzenie do miejskiej sieci kanalizacyjnej i oczyszczenie w miejscowej
oczyszczalni (sposób drogi ze względu na koszt przyłącza),
- gromadzenie odcieków w zbiorniku odcieków na terenie składowiska i okresowy
wywóz do miejskiej oczyszczalni (sposób najczęściej stosowany w warunkach
krajowych),
- oczyszczanie odcieków na terenie składowiska w lokalnej małej oczyszczalni (sposób
kosztowny),
- rozdeszczenie odcieków na powierzchnie składowiska (sposób ten rozwi zuje
częściowo problem ilości odcieków),
- odparowanie odcieków do pozostałości stałej na terenie składowiska wykorzystuj c do
tego celu gaz składowiskowy jako medium energetyczne.
Racjonalnym wydaje się unieszkodliwienie odcieków metodą ich odparowania i spalania
stałej pozostałości przy użyciu gazu składowiskowego. W tej metodzie obok
unieszkodliwienia odcieków rozwiązuje się też problem utylizacji gazu
składowiskowego.
W krajach zamożnych jak np. Niemcy, stosuje się oczyszczanie odcieków w
oczyszczalniach zlokalizowanych przy składowisku. Technologie oczyszczania są bardzo
różnorodne często nawet kosztowne.
Należy podkreślić, że niezależnie od obranej technologii oczyszczania odcieków, należy
zmierzać do ich minimalizacji. Możliwe jest to w drodze specjalnych zabiegów na etapie
eksploatacji i rekultywacji składowiska, takich jak:
- właściwe przykrywanie odpadów,
- staranne formowanie warstw,
- odwodnienie powierzchni ostatniej warstwy przykrywaj cej,
- selekcja ro lin przeznaczonych do wegetacji na czaszy składowiska po rekultywacji.
GAZ SKŁADOWISKOWY:
Na składowisku prowadzonym metodą beztlenową końcowymi produktami biodegradacji
substancji organicznej jest niewielka ilość masy bakteryjnej i biogaz, składający się z
metanu ( 15-60% ), dwutlenku węgla ( 10-40% ), azotu ( 1-6% ), tlenu ( 1-8% ) oraz
siarkowodoru ( 1% ). W ilościach śladowych może występowa ponad 130 innych
substancji.
Dla warunków krajowych można przyjąć , iż z 1 Mg odpadów powstanie ok. 120 m3
biogazu. Po określeniu potencjału gazowego składowiska niezbędne jest wybranie
optymalnego sposobu wykorzystania gazu, aby inwestycja oprócz korzyści
ekologicznych przyniosła wymierne korzyści ekonomiczne.
Biogaz może być przetwarzany na energię elektryczną , cieplną , może być dostarczany do
sieci gazowej, stanowi paliwo do pojazdów bądź maszyn pracujących na składowisku.
W Polsce biogaz jest przetwarzany wyłącznie na energię elektryczn i cieplną . Wynika to
głównie z braku odpowiedniej infrastruktury wokół składowisk oraz relatywnie niskiego
potencjału gazowego składowisk.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz